BU NASIL DOST

Dostluk menfaat çemberine nasıl girmiş,
Hırs ve kıskançlığın seni yiyip bitirmiş.

Ne dostluklar gördüm, baharlar eskitmiş
Birileri de çıkarları için sebepsiz gitmiş.

Benim bildiğim dostluk çelikten duvar,
Sırtını dönersin her türlü beladan savar.

Gerçek dostluklar her kezle inan olmuyor,
Sırrını sakın verme, koynunda yılan oluyor.

İnsan yerine koyarsın bazan adam olmayanı,
Kendini kumaş zannedermiş yok ki palanı

Miraç’ım ne yapsın suratı maskeli zatlara,
Yılkı atı olmuşlar yüzleri ziften de kara.

Sen sahte dost olmuşsun şası bakıyorsun,
Kalbin kararmış haberin yok yanıyorsun!

Dost görünümlü dost olmayan, sen kimsin?
Kalp kırmak için büyümüş sarmaşık zehirisin!

Bir bak etrafına bu dünya sana dönmüyor,
Kırılmış kalplerin yüzleri artık gülmüyor.

Sen olmayan makamlar için koşmuşsun
Başkalarının şimendiferine vagon olmuşsun.

Anlamıyorum kimedir bu sahte boş tavırların!
Vay! Hâline sana dost diye bakanların!

Oyun misali her şey almış başını gidiyor,
Tüm kötü roller sana mı böyle veriliyor?

Fideyi sularsın, çiçekler açar koklarsın!
Mum dibine ışık veriyor, sen çok karanlıksın

Sana son sözüm çıkar şapkanı köy önüne,
Baktın olmuyor bırak her şeyi dön köyüne.

Yinede seviliyor sun düzeltirsen kendini,
Önünde iliklerler belki, ceketinin bendini.

Miraç MORÇÕL
11.06.2022