KÂH “HÜZÜN”DEN, KÂH “SEVİNÇ”TEN AĞLADIK!..
(Şimdi de “5 Dakika”lık bir “Tefekkür”):
Saygıdeğer Okuyucularımız!..
“Asrın Depremi” olarak nitelendirilen bu son “zelzeleler” için şöyle bir geriye dönüp baktığımızda, elbette ki hepimiz birer fert olarak ayrı ayrı hisler ve düşünceler yaşadık. Bâzen söylendik, bâzen ağladık ve bâzen de güldük; sevinçli anlar geçirdik.
Bilindiği üzere; “târihe şâhidlik” eden “vazîfeli resmî devlet târihçisi: Vak’anüvis” denilen kişiler, savaş ve cenk gibi hâdiseleri kayıt altına almakla görevli idiler. Biz de bu “Asrın Depremi”nin meydana getirdiği “hengâme”nin nisbeten uzağında kalsak ve şöyle bir “ufaktan sallanıp korkmuş bulunsak” da “görülü medya” dediğimiz “televizyon” ve “internet/genelağ” ile “yazılı medya” olarak adlandırdığımız “gazete ve dergiler”in muhâtabı sıfatıyla günlerdir, haftalardır hislendik, hüzünlendik ve gözyaşları dökdük.
Diyoruz ve dahi bu duygular ile kaleme aldığımız aşağıdaki mısralarımız ile Sizleri başbaşa bırakalım istiyoruz. Kalbî sevgi ve saygılarımızla…
= = = (***) = = =
Şu “Deprem”in yaptığına gel şaşma:
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
“Rüşvet” ile sen “yetki”ni hiç aşma;
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
“Hak-hukuk”tan, “milim-santim” bi taşma!..
“TOKİ” gibi, onlarca var “adam”mış;
“Adâlet”e, her bir meslek “adan”mış;
Niceleri, para-pula “aldan”mış!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
“Düşman olan” bile koştu da geldi;
“Aynî-nakdî” yardımlar hep güzeldi;
“Yonan” ile aramız bak düzeldi!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
3’üncü gün, 10’uncu gün, kaç saat?
Nice “canlar” sağ kurtuldu, var imdât;
“AFAD” orda, “UMKE” orda, resmî hat!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
“Kızılay”dan, “vakıflar”dan tencere;
“Madenciler”, enkaz kazar, pencere;
“Döviz” akar, yardımlar var bir dere!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
Asırlar var, “Anayurdum” hep verdi;
“Asker” verdi, “para” verdi, gönderdi;
Kıt’aların, kaderini dönderdi!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
“Türkiye”miz, damarından “kan” verdi;
“Ölüm-kalım” var diyerek “can” verdi;
“Türk Milleti” bu dünyada “nam” verdi!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
“Türk yüreği”, kâh “arslan”dır, kâh “samur”;
“Ana bağrı”, kâh “şeker”dir, kâh “hamur”;
Bâzen olur, bereketli bir “yağmur!..”
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
KAYIKÇ’Ali neler gördü bu gözler?
Doğru-yanlış, yankılandı ne sözler;
Millet “birlik-beraberlik” hep özler!..
Bir “zelzele”, “film” çekti bağladık;
Kâh “hüzün”den, kâh “sevinç”ten ağladık!..
